verbondenheid

‘Troost’ is een kort verhaal dat je kunt voorlezen aan je geliefde, aan je kind of een vriend(in). Ik schreef het in 2019 toen ik zag hoe de nacht langzaam overging in de ochtend en de dag. Helemaal onderaan deze pagina staat het verhaal in het Spaans. Al final de la página el poema está en español. Lief Ik wil je omarmen, je in mijn armen nemen wiegen als mijn kind, je naar je slaapkamer dragen in je bed leggen de gordijnen potdicht trekken. Dan zeggen, ik zorg voor je mijn kind je lakentjes mooi over je heen doen je twee kusjes op je voorhoofd geven een slaapliedje voor je zingen en als je nog niet kan slapen een verhaaltje vertellen van toen ik nog een kind was. Een kopje thee voor je maken en naast je neer zetten nog even stilletjes bij je blijven zitten op het randje van je bed kijken of je oogjes zwaarder worden zachtjes in je oor fluisteren ‘mijn lieve, knappe meisje, mijn kind, ik zal altijd voor je zorgen en van je houden’. Ik zal je altijd helpen als je erom vraagt, mijn lieve kind, bij je blijven zolang je nog een beetje wakker bent en als ik zie dat je ontspannen in een diepe slaap valt met een glimlacht op je gezicht dan loop ik zachtjes op mijn tenen je kamer uit. Zo heerlijk om voor je zorgen, heel stilletjes nog een paar keer kijken of je slaapt, tevreden in een stoel voor het raam gaan zitten naar buiten kijken naar de golfjes op het water, de meeuwen die over de vaart scheren, een kat die langs de waterrand loopt. Naar je luisteren als je weer wakker bent,me vrij voelen omdat jij ook vrij bentruimte geven die wij allebei graag willen. Niet gebonden, maar verbonden,onafhankelijk zijn maar toch met oog voor elkaar,bevrijd van ‘moeten’ want dat wil ik ook nieten rustig in slaap vallen op je stoel. © ToonJansen2019 COMODIDAD EN TIEMPOS DE CORONA CariñoQuiero […]